فیلتر آب تصفیه کن فیلیپس Philips Filter cartridge AWP302 X-Guard Ultra Philips Filter cartridge AWP302 X-Guard Ultra

فیلتر  Filter cartridge AWP302 /97برای دستگاه آب تصفیه کن شیر آلات فیلیپس طراحی شده است که در هنگام کثیف شدن فیلتر آب آن به راحتی می توان با این فیلتر جایگزین کرد و به مدت چهار هفته از آن استفاده کرد.

مشخصات  فیلتر دستگاه آب تصفیه کن فیلیپس Philips Filter cartridge AWP302 X-Guard Ultra

آب سالم و خالص:

با استفاده از فیلتر دستگاه آب تصفیه کن فیلیپس از آبی تمیز و خالص و تصفیه شده جای آبی ناسالم و تصفیه نشده و پر کلر استفاده کنید. چرا که این فیلتر تصفیه، با سیستم فوق فیلتراسیون Philips X-Guard کلر، سرب، باکتری و غیره را کاهش می دهد.

طراحی راحت برای تعویض :

این فیلتر دارای پیچ خورگی است که به راحتی می توانید آن را از دستگاه تصفیه فیلتر آب جدا کنید و به راحتی با فیلتر دیگری تعویض کنید.

کاهش عناصر مضر موجود در  آب:

این فیلتر به طور موثری  باعث کاهش کلر، سرب ، باکتری و غیره می شود. با استفاده از فیبر کربن فعال و غشای الیاف توخالی، این فیلتر X-Guard Ultra به طور موثری باعث کاهش کلر، سرب، سموم دفع آفات ، میکرو پلاستیک ها و ذرات تا 0.1 میکرون می شود. همچنین 99.99٪ باکتری ها را فیلتر می کند.

ظرفیت 1200 لیتر:

ظرفیت فیلتر 1200 لیتر در هر کارتریج دارد و سرعت جریان آب 2 لیتر در دقیقه است.

در این مقاله به مشکلات موجود در آب های شرب می پردازیم، با ما همراه باشید.

به سبب آلوده بودن آب ‌ها، امروزه تصفیه آب به عنوان یک مرحله لاینفک از تامین آب تبدیل شده است. گام اول تصفیه آب شناسایی آلاینده ‌های موجود در آن است. آلاینده ‌های آب را می ‌توان به صورت زیر طبقه بندی کرد:

1-  آلاینده ‌های آلی

۲- پاتوژن

۳- مواد غذایی و پسماند کشاورزی

۴- مواد جامد معلق و رسوبات (آلی و غیر آلی)

۵- آلاینده‌ های غیر آلی (انواع نمک ‌ها و فلزات)

۶- آلاینده ‌های حرارتی

۷- آلاینده ‌های رادیو اکتیو

در ادامه برای آشنایی بهتر با این آلاینده ‌ها به معرفی اجمالی هر یک از این دسته ‌ها می ‌پردازیم.

آلاینده‌ های آلی:

آلاینده ‌های آلی را می ‌توان به دسته‌ های زیر طبقه ‌بندی کرد:

کاهش اکسیژن حل شده: فاضلاب ‌های شهری، صنایع غذایی، کشتارگاه‌ ها، صنایع کاغذ و غیره حاوی درصد قابل توجهی ترکیبات آلی به صورت معلق، کلوئیدی و حل شده هستند. این مواد زاید بوسیله فعالیت باکتری ‌ها در گذر زمان مضمحل می‌ شوند.

در صورتی مقدار اکسیژن حل شده کمتر از ۴ میلی گرم بر لیتر باشد باعث بروز مشکلات مهمی در سلامتی انسان می‌ شود. بر همین اساس کاهش اکسیژن حل شده در آب به عنوان یک شاخص آلودگی شناخته می ‌شود.

ترکیبات آلی سنتزی:

ورود ترکیبات آلی سنتزی به اکوسیستم زیستی انسان عمدتا از طریق فعالیت‌ های خود انسان اتفاق افتاده است. از جمله ترکیبات سنتزی می ‌توان افزودنی ‌های سنتزی، افزودنی‌ های خوراکی، داروها، رنگ ‌ها، الیاف سنتزی، پلاستیک ‌ها، حلال‌ ها و ترکیبات آلی فرار را نام برد. اغلب این ترکیبات سمی بوده و به دلیل فرایند های تولید سنتزی در مقابل اضمحلال میکروبی مقاوم هستند.

پاتوژن ‌ها (عوامل بیماری زا):

عوامل بیماری ‌زا یا پاتوژن‌ ها، میکرو ارگانیسم ‌هایی هستند که از طریق رهاسازی فاضلاب ‌های آلوده، مثل فاضلاب صنایع، در محیط وارد آب می‌ شوند. ویروس‌ ها و باکتری ‌های موجود در آب می ‌توانند باعث بروز بیماری ‌های مختلفی شوند. حضور پاتوژن ‌ها باعث بروز آثار بیماری ‌های مختلفی همچون التهاب شکم، تب، اسهال، عفونت کبد، تغییر رنگ پوست و کاهش ایمنی بدن می ‌شود.

آلاینده ‌های غیر آلی

فلزات سنگین و دیگر آلاینده‌ های غیر آلی در اثر فعل و انفعالات طبیعی از بین نرفته و تا سال ‌ها در طبیعت و آب‌ ها باقی می‌ مانند

مواد غیر آلی باعث ایجاد مسمومیت ناگهانی یا بیماری‌ های مزمن می‌ گردند. انواع فلزات سنگین که در زباله های مراکز صنعتی وجود دارد از مهمترین عوامل شناخته شده بروز مسمومیت ‌های حاد و مزمن، کاهش باروری و سرکوب سیستم ایمنی بدن انسان هستند.

آلاینده ‌های حرارتی:

آلودگی حرارتی عبارت است از کاهش کیفیت آب از طریق هر فر آیندی که منجر به تغییر دمای محیطی آب گردد. در نیروگاه ‌های تولید برق، صنایع و کارخانجات از آب برای کاهش دمای تجهیزات، لوله و اتصالات، ماشین ‌آلات و  تاسیسات استفاده می‌ کنند. با افزایش دمای آب، میزان اکسیژن محلول در آن کاهش می‌ یابد و از این طریق بر کل اکوسیستم منطقه تاثیر می ‌گذارد. افزایش دمای آب یک رودخانه یا دریاچه حتی به اندازه ۲ درجه سلسیوس می ‌تواند منجر به از بین رفتن یا کوچ برخی گونه‌ ماهی ‌ها و دیگر جانداران شود.

آلاینده ‌های رادیو اکتیو:

دلیل خطرناک بودن آلودگی مربوط به مواد رادیو اکتیو این است که هم برای سلامت موجودات زنده بسیار خطرناک است و هم اینکه این مواد سال‌ ها در محیط آبی باقی می‌ مانند. نفوذ مواد رادیو اکتیو در آب های زیرزمینی می تواند به کلیه ها صدمه وارد کرده و خطر ابتلا به برخی از سرطانها را افزایش دهد. علاوه بر حوادثی که ممکن است در نیروگاه های هسته‌ ای اتفاق بیفتد ( نظیر آنچه در ژاپن اتفاق افتاد) عناصر رادیو اکتیو می‌ توانند از طریق برخی از مواد معدنی نیز وارد محیط زیست و آب آشامیدنی شوند. در واقع نوشیدن آب آلوده یکی از اصلی ‌ترین راه های نفوذ مواد رادیو اکتیو به بدن ماست.